Taal heelt, of verwondt – elke zin is een keuze
Soms hoor ik mensen iets zeggen en voel ik het bijna in mijn lijf.
Een zin die ergens vastklikt, als een onzichtbare hand die iets dichtzet in plaats van opent. Het gebeurt overal. In spreekkamers, op schoolpleinen, in klaslokalen, in behandelruimtes. Soms in één opmerking. Eén zin die iemands vertrouwen ondermijnt, nog voor het echt begonnen is.
Taal is nooit zomaar taal. Elk woord dat je uitspreekt, draagt iets over.
Een trilling. Een verwachting. Een richting.
En vooral in momenten waarin iemand zich kwetsbaar voelt, ziek is, leert of zoekt, komt taal nog dieper binnen.
Zinnen als:
“Dat gaat flink pijn doen.”
“Die toets is bijna niet te halen.”
“Je moet dit perfect doen, anders ga je zakken.”
Ze klinken misschien alsof je iemand voorbereidt, realistisch houdt, of motiveert. Maar wat je eigenlijk doet, is een suggestie geven. En dat is precies wat hypnose ook doet. Alleen is het verschil: in hypnose ben je je daarvan bewust. In het dagelijks leven vaak niet.
Negatieve taal programmeert. Het plant beelden en gevoelens in het onderbewuste die vast kunnen blijven zitten. Het maakt het lichaam alert, spant spieren aan, en roept angst op. En vanuit die angst komt zelden iets moeiteloos tot bloei.
Maar het kan ook anders.
Taal die uitnodigt, opent.
Taal die richting geeft, zonder druk, helpt het zenuwstelsel zakken.
Die zegt: het mag. Jij mag. En er is ruimte om op jezelf te vertrouwen.
Kijk maar eens naar deze zinnen hieronder. Aan de linkerkant zie je woorden die vaak gedachteloos worden gebruikt. Rechts zie je hoe het ook kan – met zachtheid, helderheid en een ander effect:
| Dwingende of angstige taal | Zachte, richtinggevende taal |
|---|---|
| “Dat gaat flink pijn doen.” | “Je lichaam weet hoe het hiermee om kan gaan.” |
| “Hier heb je altijd lang last van.” | “Je herstelt op jouw tempo, precies zoals het klopt.” |
| “Die toets is bijna niet te halen.” | “Je weet meer dan je nu misschien denkt.” |
| “Je moet dit echt perfect doen, anders ga je zakken.” | “Je doet wat nodig is, stap voor stap.” |
| “Dat kun jij niet.” | “Je hebt alles in je om dit te doen.” |
| “Je zult hier veel last van krijgen.” | “Je kunt dit dragen, op jouw manier.” |
| “Even doorbijten.” | “Je blijft rustig, en je gaat gewoon verder.” |
| “Niet zeuren, gewoon doen.” | “Je mag dit op jouw manier aanpakken, met vertrouwen.” |
Het mooie is: je hoeft je woorden maar een beetje te verschuiven, en het effect verandert meteen. Je hoeft niet te verzachten tot vaagheid. Juist niet. Het gaat erom dat je richting geeft mét ruimte. Dat je iemand niet verkrampt met je woorden, maar uitnodigt tot vertrouwen.
Want woorden zijn nooit neutraal.
Ze raken iets aan, ze bouwen iets op – of ze breken iets af.
En wat jij zegt, doet ertoe.
Misschien begint het gewoon met één vraag:
Wat wil ik dat mijn woorden achterlaten in de ander?
Adres
Hopdreef 18
3204GE Spijkenisse
Volgen
Reactie plaatsen
Reacties